Σεισμολογικός Σταθμός Α.Π.Θ. Πρόσφατες Σεισμικές Ακολουθίες

• 27/09/2021,  Μ=6.0   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΡΗΤΗΣ)

• 03/03/2021,  Μ=6.3   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΥΡΝΑΒΟΥ)

• 30/10/2020,  Μ=7.0   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Β. ΤΗΣ ΣΑΜΟΥ)

• 19/07/2019,  Μ=5.1   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΒΔ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ)

• 26/10/2018,  Μ=6.8   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΝΔ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ)

• 21/07/2017,  Μ=6.6   (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΒΑ ΤΗΣ ΚΩ)

• 12/06/2017,  Μ=6.3    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ Ν. ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ)

• 06/02/2017,  Μ=5.2    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ Β. ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ)

• 15/10/2016,  Μ=5.3    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ)

• 17/11/2015,  Μ=6.4    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΛΕΥΚΑΔΑΣ)

• 16/04/2015,  Μ=6.1    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΑΣΟΥ)

• 17/11/2014,  Μ=5.3    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΥΒΟΪΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ)

• 24/05/2014,  Μ=6.3    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΛΗΜΝΟΥ-ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ)

• 26/01/2014,  Μ=6.1    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ)

• 11/01/2014,  Μ=4.7    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΖΑΚΥΝΘΟΥ)

• 12/10/2013,  Μ=6.2    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΑΝΙΩΝ)

• 11/10/2013,  Μ=4.4    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΒΟΛΒΗΣ)

• 16/09/2013,  Μ=4.9    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΜΦΙΚΛΕΙΑΣ)

• 08/01/2013,  Μ=5.9    (ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΛΗΜΝΟΥ)

Η μελέτη της εξέλιξης σεισμικών ακολουθιών πραγματοποιείται με τη χρήση του αυτοματοποιημένου λογισμικού της Διατριβής Ειδίκευσης της Τέζα (2011) και με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν από τις αυτόματες λύσεις αλλά και τις αναλύσεις του προσωπικού του Σεισμολογικού σταθμού του Τομέα Γεωφυσικής του Α.Π.Θ. (http://geophysics.geo.auth.gr/ss/CATALOGS/preliminary/prelcatDB.txt) και τις αναλύσεις του προσωπικού του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Αθήνας (http://bbnet.gein.noa.gr/HL/databases/database).
Οι χάρτες και τα γραφήματα γίνονται με τη βοήθεια του ελεύθερου λογισμικού GMT (Wessel and Smith, 1995).

Για κάθε σεισμική ακολουθία μελετώνται:

1. Η χωρική κατανομή των επικέντρων της ακολουθίας που οριοθετεί το σεισμογόνο χώρο της ακολουθίας.
2. Η κατά μέγεθος κατανομή των σεισμών-μελών της ακολουθίας που αναδεικνύει το μέγεθος πληρότητας και τις τιμές των παραμέτρων a και b της σχέσης G-R.
3. Η μεταβολή του μέσου μεγέθους των σεισμών-μελών, προϊούσης της ακολουθίας.
4. Η διαμήκης τομή του σεισμογόνου χώρου της ακολουθίας που δίνει με καλή προσέγγιση το μήκος του σεισμογόνου ρήγματος.
5. Η εγκάρσια τομή του εστιακού χώρου που αναδεικνύει τη διεύθυνση και τη γωνία κλίσης του σεισμογόνου ρήγματος.
6. Η χρονική κατανομή των σεισμών-μελών που δείχνει την ομαλή (ή μη) εξέλιξη της ακολουθίας, όπως αυτή προκύπτει από το ρυθμό εκδήλωσης των σεισμών που την απαρτίζουν.
7. Η χωρο-χρονική κατανομή των επικέντρων των σεισμών-μελών της ακολουθίας που, σε συνδυασμό με τη χωρική κατανομή (χάρτης σεισμικότητας), οδηγεί στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων αναφορικά με τον τρόπο διάδοσης της διάρρηξης στο σεισμογόνο ρήγμα.

Ε. Τέζα
Μ. Σκορδύλης

• Τέζα, E., “Αυτοματοποιημένη διαδικασία παρακολούθησης και εκτίμησης της εξέλιξης σεισμικών εξάρσεων”, Διατριβή Ειδίκευσης, Α.Π.Θ., σελ. 190, 2011.
• Wessel, P. and Smith, W., “New version of the Generic Mapping Tools”, EOS, 76-329, 1995.